.
(σημ. Μέλιας): Στις 11:00 το πρωί στις 4 του Φλεβάρη 1843, ο Γέρος του Μοριά, άφησε την πρόσκαιρη ζωή, για να περάσει στους αθανάτους.Η είδηση του θανάτου του, συγκλόνισε ολόκληρη την Ελλάδα.
Τον έντυσαν με την στολή του αντιστρατήγου, του έζωσαν το σπαθί, που είχε όταν πρωτοξεκίνησε από την Σκαρδαμούλα (Καρδαμύλη Μάνης) για τον αγώνα, του φόρεσαν τσαρούχια και τον απίθωσαν στην κάσα βάζοντας κάτω από τα πόδια του μια τούρκικη σημαία. Του έβαλαν πλάι την περικεφαλαία του και τις σπαλέτες της στολής που φορούσε στα Επτάνησα και από την άλλη μεριά τον θώρακα.
Η τελευταία του κουβέντα ήταν αυτή προς το παιδί του τον Γενναίο:
-«Σου αφήνω τόσους φίλους, όσα φύλλα έχουν τα κλαριά, και φρόντισε να τους φυλάξεις».
****
Αποφθέγματα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη
«Ο Θεός έβαλε την υπογραφή του για τη λευτεριά της Ελλάδας και δεν την παίρνει πίσω».
«Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα».
«Μια φορά εβαπτίστημεν με το λάδι, βαπτιζόμεθα και μία με το αίμα δια την ελευθερίαν της πατρίδος μας».
«Οι Έλληνες είναι τρελλοί, αλλά έχουν Θεόν φρόνιμον».
«Το Γένος μας και άλλες φορές σταυρώθηκε, αλλά ιδού ζώμεν»
«Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους».
«Το «αν» εσπάρθη πολλές φορές, αλλά δεν εφύτρωσε».
«Μόνο ένας Έλληνας να μείνει, πάντα θα πολεμούμε και μην ελπίζεις πως την γην μας θα την κάνεις δική σου, βγάλ’ ντο από τον νου σου». (από επιστολή του στον Ιμπραήμ)
«Τι έχεις, καρυδιά μου, και παραπονιέσαι; Μη σε πετροβολούνε τα παιδιά; Είναι γιατί έχεις τα καρύδια…»
«Οβριός κι αρματωμένος δεν γίνεται».
«Κι ευγενέστατο, κι ενδοξότατο, κι εκλαμπρότατο, κι εξοχώτατο, και μεγαλειότατο, και μονάχα παναγιώτατο δε μ’ ωνομάσανε».
«Εισ ‘Ελληνας;Τι προσκυνάς;Σηκώσου Επάνω! Εμείς και στους Θεούς Ορθοί μιλούμε».
«Η προκοπή σας και ή μάθησή σας να μην γίνει σκεπάρνι μόνο διά το άτομό σας, αλλά να κοιτάζει το καλό της κοινότητος, και μέσα εις το καλό αυτό ευρίσκεται και το δικό σας».
«Όταν έμβηκα εις την Τριπολιτσά, με έδειξαν τον Πλάτανο εις το παζάρι όπου εκρέμαγαν τους Έλληνας. Αναστέναξα και είπα: «Άϊντε, πόσοι από το σόγι μου και από το έθνος μου εκρεμάσθηκαν εκεί», και διέταξα και το έκοψαν».
.
Πηγές: Γνωμολογικόν και Cognosco και Βικιφθέγματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου